Strzał w dziesiątkę! Najpiękniejszy - jak dotąd - efekt poszukiwań muzycznej tożsamości młodej i utalentowanej artystki. Płyta szalenie kobieca, przyjemna dla ucha, bez zbędnych fajerwerków, za to taka, która nie pozwala nacisnąć klawisza STOP. Muzyka z krążka płynie wprost do serca wywołując przyjemne ukłucia. Dorota relaksuje, wywołuje uśmiech, czasem wzrusza, a i rozbawić potrafi. Z pewnością w otoczeniu muzyków z górnej półki, jak Marek Napiórkowski czy Henryk Miśkiewicz, musiała urodzić się dobra płyta. I TEN głos… wciąż młoda, lecz już dojrzała wokalistka pobudza zmysły. Radzę spróbować!

---