...podąża Piotr Majewski

Środa, 13 marca 2013, godz. 18:50
Pierwsza obserwacja komety po jej przejściu przez punkt przysłoneczny i zarazem ukazaniu się na północnej półkuli nieba. Wreszcie nastały sprzyjające warunki do śledzenia komety! Na stosunkowo jasnym tle wieczornej zorzy obiekt jest niewidoczny gołym okiem, ale przez lornetkę - dość łatwo dostrzegalny (choć nisko nad horyzontem). Wyraźna głowa prezentuje się z krótkim, dość szerokim warkoczem pyłowym w żółtawej tonacji. Częściowo przesłonięta obłokami i przyziemnym zamgleniem, kometa bez problemu utrwala się na zdjęciu w kilkusekundowej ekspozycji z ogniskową 150 mm. Jej jasność jest trudna do oceny, jednak szacunkowo można wyznaczyć ją na nieco większą od +1m (czyli np. porównywalną do blasku i barwy gwiazdy Aldebaran z konstelacji Byka).


Czwartek, 14 marca, godz. 19:05
Kometa wznosi się wyżej na firmamencie oddalając się od Słońca, dzięki czemu widać ją wyraźniej. Pozwala to na zarejestrowanie 20-sekundowej ekspozycji prowadzonej za ruchem sfery niebieskiej i zestawienie obrazu z odległą panoramą kujawsko-pomorskiej wsi zapadającej w (jeszcze zimowy) sen... Tym razem żadne znaczące obłoki nie przesłaniają komety, za to tuż nad linią widnokręgu odcina się ciemny pas niskich chmur do złudzenia przypominających odległe pasmo górskie. Kometa zachowuje żółtawe zabarwienie ukazując nieco dłuższy i szerszy warkocz na obrazie uzyskanym z ogniskową 300 mm. Wydaje się jaśniejsza, niż poprzedniego wieczora, a jej blask sytuuję w przedziale od +0.5 do +0.7m.

---

foto © Piotr Majewski