Zacznijmy od tego, że astronomowie nie przepadają za czerwcowymi nocami, bo jest… za jasno. Dni są najdłuższe, zaś w nocy Słońce chowa się płytko pod horyzont pozostawiając świetlisty pas doskonale widoczny w kierunku północy. Aż po zenit nieboskłon nie staje się całkowicie czarny, co pogarsza jakość obserwacji zwłaszcza słabych, odległych obiektów. Do połowy lipca przeżywać będziemy czas tzw. polskich białych nocy, zauważalnych zwłaszcza nad Bałtykiem. Wspomnianą ułomność czerwcowego nieba można znakomicie wykorzystać do poznawania gwiazdozbiorów, planet i… duchów na niebie. Zapraszamy do lektury naszych map.