W ostatnich dniach października kometa Holmesa nieco pojaśniała osiągając wartość ok. 2.5m. Otoczka wokół jej jądra wizualnie się powiększyła, co ułatwia identyfikację obiektu - zwłaszcza przez lornetkę. Dotąd na wielu fotografiach kometa była łudząco podobna do gwiazd. Jej gwiazdopodobny wygląd (skoncentrowana otoczka, brak warkocza) wynika ze znacznej odległości od Ziemi i Słońca (obecnie kometa znajduje się ok. 240 mln km od nas). Nie od dziś wiadomo, że komety rozbłyskują przelatując stosunkowo blisko naszej gwiazdy centralnej. Ciepło słoneczne rozgrzewa kometarne lodowo-skalne jądro, które stopniowo otacza się sublimującą z powierzchni materią - tak tworzy się głowa komety. W następnej fazie pojawia się mglisty warkocz złożony z cząstek gazu i pyłu. Poddany działaniu "wiatru słonecznego" oraz ciśnieniu słonecznego światła zawsze skierowany jest w stronę przeciwną Słońcu. Kometa Holmesa jest jednak zbyt daleko od naszej gwiazdy, by zachodziły w niej opisane zjawiska. Cóż zatem spowodowało jej gwałtowną erupcję?