|
|
W chwili obecnej nie dysponujemy żadnymi informacjami.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Archiwum Planet i Komet |
|
|
|
Planeta z Torunia! |
|
2007-07-23
|
Międzynarodowy zespół astronomów pod kierunkiem dra hab. Andrzeja Niedzielskiego z Centrum Astronomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (CA UMK) odkrył masywną planetę wokół gigantycznej gwiazdy. Planeta jest 4.6 razy masywniejsza od Jowisza, zaś jej macierzysta gwiazda to czerwony olbrzym o średnicy 10 razy większej od naszego Słońca. Gwiazda oznaczona jest symbolem HD 17092 i zajmuje trzecie miejsce na liście najmasywniejszych gwiazd posiadających planetę. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza, w odległości około 300 lat świetlnych; niestety – jest niewidoczny gołym okiem. HD 17092 to czerwony olbrzym, gwiazda znacznie starsza niż nasze Słońce, które znajdzie się na podobnym etapie ewolucji za około 5 mld lat.
Gwiazdy tego typu u schyłku życia zachowują się jak rozdymający się balon stopniowo obniżając temperaturę (dla porównania: powierzchnia Słońca ma ok. 6000 °C, zaś czerwonego olbrzyma ok. 2500 °C). Planety przy takich gwiazdach znajdowane są bardzo rzadko, bowiem pulsacje gwiazdy bardzo utrudniają precyzyjne pomiary prędkości gwiazd będące podstawą tego typu badań. Odkryta planeta krąży nieco dalej gwiazdy niż Ziemia wokół Słońca, a okres jej obiegu jest jedynie o kilka dni krótszy od ziemskiego roku. Poszukiwania planet przy czerwonych olbrzymach pozwalają nam lepiej zrozumieć działanie mechanizmów odpowiedzialnych za powstawanie planet przy gwiazdach bardziej masywnych niż Słońce. Badania te pomagają także nam wyobrazić sobie, jak będzie wyglądał nasz układ planetarny w dalekiej przyszłości. - W miarę wyczerpywania się wodoru w centrum naszego Słońca będzie ono ‘puchło’ stając się czerwonym olbrzymem i za kilka miliardów lat rozrośnie się do takich rozmiarów, że życie na naszej planecie nie będzie już możliwe. Wyparuje z niej cała woda. Ekosfera w Układzie Słonecznym, czyli obszar w którym na powierzchni planety możliwe jest życie, przesunie się znacznie dalej od Słońca i w przyszłości, zanim znajdziemy inny przytulny układ słoneczny, być może będziemy musieli przenieść się na jakiś czas na Marsa, a później na księżyce Jowisza lub Saturna – wyjaśnia dr Andrzej Niedzielski.
Odkrycia dokonano przy współpracy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu z Penn State University (USA) dysponującym ogromnym teleskopem Hobby-Eberly Telescope (HET) w Teksasie. Trzon zespołu odkrywców tworzą: prof. Aleksander Wolszczan (PennState/UMK) – odkrywca pierwszego pozasłonecznego układu planetarnego (1992) oraz dr hab. Maciej Konacki z Centrum Astronomicznego Mikołaja Kopernika PAN w Toruniu – odkrywca pierwszej planety w potrójnym układzie gwiazd (2005).
Tekst © Piotr Majewski
Foto © UMK / Penn State
|
wstecz
|
|
|
|
|
|
|
|
|