- popularny aktor,
kreujący postać Zbyszka - kościelnego
w telewizyjnym serialu "Plebania".

znak zodiaku:
Baran, uparty w swoich działaniach,
ale w życiu, łagodny jak baranek.

stan cywilny:
Żonaty. Żona Małgorzata - anglistka,
córka siedemnastoletnia Zofia.

hobby:
Mam pasiekę, kilka pszczelich uli
przy wiejskim domu
nad Świdrem.

wady:
Takich wielkich wad chyba nie posiadam.
Bywają nieraz słabości.

zalety:
Opowiadanie o swoich zaletach jest kłopotliwe.
Posiadam umiejętność zjednywania
sobie ludzi.

W domu
Urodziłem się w małym miasteczku,
gdzie jest wyższa szkoła lotnicza,
Dęblinie.

Nad moim domem, bez przerwy,
startowały i lądowały samoloty.

Pochodzę z muzykalnej rodziny.
Matka pięknie śpiewała i grała na fortepianie,
a ojciec przepięknie, koncertowo gra
na harmonijce ustnej.

Od młodości byłem wielkim marzycielem.
Początkowo chciałem zostać milicjantem,
dróżnikiem, kolejarzem, zresztą po przeczytaniu
każdej, przygodowej powieści,
marzenia się zmieniały.

Pamiętam z tego okresu piękne piosenki SKALDÓW
no i oczywiście BEATLESÓW.

Szkoła średnia
To była znakomita szkoła,
Liceum Ogólnokształcące w Dęblinie.
Świetne grono profesorskie potrafiło
przekazać nam ogromną ilość wiedzy.
Na lekcjach historii dowiedzieliśmy się o Katyniu,
co groziło pedagogowi poważnymi konsekwencjami.
Pasjonowała mnie wtedy muzyka Breakoutów
posiadająca charakterystyczny klimat.
Namiętnie chodziłem na prywatki.
To był czas, kiedy uwielbiałem tańczyć
i byłem niezwykle kochliwy.

Już od pierwszej klasy liceum uczęszczałem
na zajęcia recytatorsko - teatralne,
prowadzone przez panią Martę Jakubowską.

Długo ukrywałem zamiar studiów dramatycznych.
Dopiero w ostatniej klasie pojechałem do Warszawy,
na zajęcia przygotowujące do tej uczelni.

Studia
Dokładnie pamiętam skład komisji egzaminacyjnej
do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.
 W środku siedziała Rena Tomaszewska, obok Andrzej Łapicki, 
Jan Świderski, Wojciech Siemion, Kazimierz Rudzki
i jeszcze wielu innych.

Podczas pierwszego etapu zostałem zbesztany,
że mam koszmarną fryzurę, zasłaniającą oczy.
Nerwowo pobiegłem się ostrzyc do fryzjera.
Spełniły się moje marzenia, zostałem studentem
szkoły teatralnej.

Z wielką pasją chłonąłem wiedzę na zajęciach,
chodziłem na wszystkie dostępne mi spektakle,
programy kabaretowe i estradowe.
Ogromne wrażenie na mnie zrobiły
oncerty EWY DEMARCZYK
byłem wręcz nieprzytomny.

Po ukończeniu studiów spotkało mnie wielkie wyróżnienie
angaż do Teatru Współczesnego w Warszawie
u Erwina Aksera.

W samochodzie
W samochodzie słucham radia.
Na większe trasy zabieram różne nagrania,
ale tak naprawdę uwielbiam podróże z Beatlesami,
mogę ich słuchać bez przerwy,
cudownie się z nimi prowadzi
samochód.

Muzyka klasyczna
Bardzo lubię CZAJKOWSKIEGO,
mrocznego BEETHOVENA
i mistrza BACHA.

Lubię w muzyce zdecydowane kolory,
silne barwy. Może być także Wieniawski.

Czuję sentyment, bo kojarzy mi się...
To był sierpień rok 1980, w Polsce dzieją się ważne rzeczy,
jestem w Sztokholmie, a na ulicy słyszę,
przez głośniki muzykę CHOPINA.

Emocjonalnie porażające,
napięcie straszne
i wzruszenie.

Na bezludnej wyspie
Na bezludnej wyspie bez Niny Tierentiew?.
Zabrałbym ukochanych BEATLESÓW,
WOŁODIĘ WYSOCKIEGO
i jakiś Hindusów medytacyjno
relaksowych.

Dedykacja
Mojej córce Zosi zadedykowałbym
coś z BEATLESÓW.