Porozumiewać się po polsku nauczyłem się tu, w Bydgoszczy. Moim idolem był Tony Rickardsson. Podpatrywałem jego technikę jazdy. Teraz, kiedy występuję w meczach ligowych w Szwecji on zawsze stara mi się pomagać w różnych sytuacjach. Po prasowych doniesieniach o konflikcie wewnątrz drużyny Polonii mogę powiedzieć, że wszystko sobie wyjaśniliśmy i atmosfera jest bardzo dobra. Nie będę komentował wsypania do baku mojego motocykla jakiego proszku. Silnik do naprawy wysłałem do Szwecji. Jakie będą koszty tego na razie nie wiem.




Nie gram w Toto Lotka. Uważam, że najpewniejsze są pieniądze pochodzące z własnej pracy. Nie zastanawiałem się co bym zrobił z piętnastomilionową fortuną. Gdyby tak się stało zainwestowałbym w własny sprzęt i spełniłbym marzenia mojej dziewczyny.

Jestem już trzynaście lat poza rodzinnym domem i życie zmusiło mnie samodzielnego przyrządzania posiłków. Potrafię ugotować różne zupy, upiec mięso i ciasto. Bardzo lubię barszcz z kołdunami, wołowe zrazy i dobre ciasto na deser.

Urodziłem się w Baszkirii w miejscowości Saławat. Mam starszego brata Denisa który też jest żużlowcem. Na motocrossie zacząłem jeździć mając cztery lata a na żużlu od czter- nastego roku życia. Po roku zdobyłem mistrzostwo Rosji juniorów. Kiedyś, podczas zawodów w Władywostoku, Andreas Jonsson, którego wyprzedziłem, spowodował mój upadek. Po spotkaniu długo rozmawialiśmy i wziął numer telefonu mojego brata. Zimą zatelefonował ówczesny prezes Polonii Bogdan Sawarski z propozycją kontraktu do bydgoskiej Polonii. Tak znalazłem się w Bydgoszczy. Tutaj czuję się bardzo dobrze. Mieszkam u mojego managera i mechanika Tomka Suskiewicza.