Opus 4
Stan wojenny zastał mnie w Wiedniu. Nie wróciłem do Polski, pojechałem do Paryża.
Po pewnym czasie powstał czteroosobowy zespół wokalno-instrumentalny Opus4,
grający przede wszystkim swingową muzykę jazzową,
ale także folkową w swingującym aranżu.

Nasze płyty cieszą się w Europie, jak na ten gatunek muzyki, dość dużym powodzeniem.
Wyraz Opus po francusku znaczy - na targu. My to tłumaczymy Opus4
– czterech na pchlim targu.

znak zodiaku:
Podobno jestem typową panną

stan cywilny:
Kawaler z odzysku

hobby:
Dawniej to było wędkarstwo,
a obecnie z braku czasu tylko jazda rowerem.

wady:
Jak każdy człowiek, a szczególnie artysta, mam bardzo dużo wad.
Od czasu do czasu pociąg do różnego rodzaju używek
i niehigienicznego trybu życia.

zalety:
Kocham ludzi, lubię sprawiać im przyjemność, radość,
szczególnie podczas koncertów.

w kuchni:
Lubię gotować, ale na to trzeba mieć czas.
Ciągle jeżdżąc po świecie rzadko bywam w domu, jadając głównie w restauracjach.
Często tęsknię do ulubionych dań kuchni polskiej. Z przystawek to tatar lub śledzik,
z zup to bezwzględnie flaki i typowo polskie drugie danie, tradycyjny kotlet schabowy
lub coś z dziczyzny. Na deser dobry sernik lub makowiec.

ideał kobiety…
W moim przypadku przede wszystkim powinna być szalenie tolerancyjna,
wyrozumiała, akceptująca faceta który wyjeżdża na trzy, sześcio, dziewięciomiesięczne
trasy koncertowe, świetnie gotująca, zgrabna brunetka o korsykańskim,
pikantnym charakterze.

---

w domu
Urodziłem się w Pruszczu Gdańskim. Pochodzę z muzycznie uzdolnionej rodziny.
Ojciec był krawcem, ale zupełnie nieźle grał na skrzypcach, mama pięknie śpiewa a rodzeństwo:
siostra i brat grają na różnych instrumentach. Bardzo często odbywały się rodzinne koncerty.

Jako kilkuletni chłopiec chodziłem do ogniska muzycznego a później do podstawowej szkoły muzycznej
na skrzypce. Szczerze mówiąc nie lubiłem ćwiczyć, wolałem z kolegami grać w piłkę,
chociaż marzyłem, żeby zostać bardzo znanym, wybitnym skrzypkiem.

średnia szkoła
Już od początku liceum muzycznego powstał problem. W szkole trzeba było godzinami ćwiczyć
a ja będąc niecierpliwym chciałem już grać dla publiczności. Mając niespełna szesnaście lat
grałem zawodowo w orkiestrze Teatru Muzycznego w Gdyni na altówce
u pani dyrektor Danuty Baduszkowej.

Z Jurkiem Detko grałem w dixielandzie na perkusji a na skrzypcach w grupie jazzowej Antyquintet.
Dopiero we Francji ukończyłem edukację muzyczną zdając dyplom w konserwatorium w klasie altówki.
Później przez pięć lat grałem w orkiestrze symfonicznej jako altowiolinista.

jestem dumny…
Byłem szczęśliwy zapraszając moich francuskich przyjaciół z zespołu
na koncert w Ciechocinku. Wielotysięczna publiczność festiwalu Romów
przyjęła nas entuzjastycznie. Wszelkie momenty powodujące dumę
są chyba jeszcze przede mną.

dedykacja
Mojej rodzinie dedykuję światowy przebój
"Nathalie" z repertuaru Gilberta Becaud
w wykonaniu naszej grupy Opus4.