- Dyrektor naczelny
Toruńskiej Orkiestry
Kameralnej.

znak zodiaku:
Żona twierdzi, że typowy Baran.

stan cywilny:
Żonaty, prawie trzydzieści lat, z Jadwigą.
Mamy już dorosłe, żyjące własnym życiem, córki:
Katarzynę i Joannę.

Po domu biega duży owczarek alzacki Pirat
i czarna kotka Missus.

hobby:
Najlepiej wypoczywam pracując na działce.
Latem pływam turystycznie kajakiem.

wady:
Barany niechętnie mówią o swoich wadach.
Podstawową wadą jest chyba
zbytnia impulsywność
w kontaktach
z ludźmi.

zalety:
Z biegiem czasu jestem coraz bardziej pracowity.
Do niedawna, traktowałem pracę i wszystkie zajęcia
jako przerwę w odpoczynku, żyłem od wakacji do wakacji.
Obecnie praca mnie pochłania bez reszty.

W domu
Urodziłem się w domu dziadka
na Chełmińskiej 6 tuż przy toruńskim rynku.
Później mieszkaliśmy na Wrzosach, żeby powrócić do śródmieścia.
Chodziłem do sześciu szkół podstawowych, z tym że trzy były
w tej samej lokalizacji, tylko zmieniały nazwy.
Moi trzej bracia uczyli się gry na fortepianie, ja na skrzypcach.
We wczesnej młodości marzyłem żeby zostać strażakiem lub policjantem.
Wtedy, w soboty, chętnie słuchaliśmy radiowej audycji
"Wędrówki muzyczne po kraju".
Można było posłuchać pięknych, melodyjnych, polskich piosenek jak:
"Cicha woda" czy "A mnie jest szkoda lata"
które do dziś śpiewamy z gitarą przy ognisku.

W średniej szkole
W Liceum Ogólnokształcącym nr IV w Toruniu
tworzyliśmy bardzo zgraną klasę, spotykającą się regularnie do dziś.
Nie miałem żadnych problemów z nauką, choć wiele czasu pochłaniała mi
gra w orkiestrze zespołu Młody Toruń, naszym kwartecie smyczkowym
a także uprawianiem żeglarstwa w toruńskim AZS.

Dokonaliśmy nawet pierwszych nagrań kwartetu smyczkowego
w muzycznym studiu Polskiego Radia
przy ulicy św. Katarzyny.

Studia
Może to nie zabrzmi poważnie,
ale pod koniec szkoły średniej zorientowałem się,
że najmniej czasu zabierają studia matematyczne.
Powiem szczerze, na matematykę poszedłem z lenistwa.
W wolnym czasie bardzo aktywnie działałem w kulturalnym
ruchu studenckim. Zakładałem chór uniwersytecki,
organizowałem orkiestrę kameralną składającą się
z muzyków średowiska toruńskiego, zaangażowałem się
w ruch Pro Musica, grałem w orkiestrze
Młodego Torunia i żeglowałem.

Głównie fascynowała mnie muzyka klasyczna,
ale także lubiłem atmosferę
klubowych koncertów
jazzowych.

Przez pewien czas w naszej klasie liceum
uczył się znakomity muzyk jazzowy,
multiinstrumentalista
- HENRYK ŁYSIAK.

Jestem dumny
Cieszę się, że udało nam się z żoną,
wychować dwie córki na - naszym zdaniem - przyzwoitych - dobrych ludzi.
To, że zostałem szefem orkiestry, to kompletny przypadek.
Grałem przez kilkanaście lat na altówce dzieląc moje granie
z pracą w Instytucie Maszyn Matematycznych,
bo jestem tym matematykiem od komputerów.
Moja czasowa, dziesięcioletnia przygoda na stanowisku
dyrektora naczelnego orkiestry na pewno daje osobistą satysfakcję,
a to, że orkiestra się stale rozwija i jest szansa,
że lada moment będzie to mała orkiestra symfoniczna,
to na pewno jest dumą wszystkich
mieszkańców
Torunia.

Piosenka kabaretowa
Kiedyś w samochodzie woziłem nagrania kabaretu TEY.
Teraz jeżdżę po mieście rowerem bez odtwarzacza.
Pamiętam wyprawy z małżonką do Poznania
na kolejne programy kabaretu
ZENONA LASKOWIKA.

Ostatnio bardzo lubię słuchać piosenek
KRZYSZTOFA DAUKSZEWICZA,
wielkiej osobowości
polskiego kabaretu.

Dedykacje
Mojej najbliższej osobie, małżonce,
która mimo, że nie posiada muzycznego wykształcenia
jest na pewno ciekawym krytykiem
poczynań moich i orkiestry,
dedykuję "Humoreskę"
Antonina Dworzaka
w wykonaniu Toruńskiej
Orkiestry Kameralnej.

Zwierzenia przy muzyce notował
RYSZARD JASIŃSKI
zapraszając jednocześnie do słuchania
wywiadów wraz z muzyką
w programach nocnych
(z poniedziałku na wtorek)

Po północy - o godz.0.10
na antenie
POLSKIEGO RADIA PiK.