Co tydzień  - w nocy z wtorku na środę -

między północą a godziną 01.00, jest okazja do spotkań z niecodzienną muzyką...
z niecodziennymi gośćmi...  niecodziennymi tematami...
Po północy nadchodzi najlepsza pora na
zwierzenia przy muzyce...

W nocy z 29 na 30 maja 2007
gościem w studio Radia PiK była:

BARBARA KRAFFTÓWNA
wielka gwiazda teatru, filmu, kabaretu i estrady
obchodząca jubileusz "60-lecia pracy artystycznej".

jubileusz
Trudno mi uwierzyć, że to już sześćdziesiąt lat. Ja humorystycznie to nazywam 60 lat + VAT.
Okazało się, iż spektaklem jubileuszowym będzie monodram którego unikałam przez całe, aktorskie życie.
"Błękitny diabeł" to monodram o Marlenie Dietrich. Do realizacji takiego projektu trzeba niewątpliwie dużej
sprawności fizycznej i intelektualnej. Nie wiem jak to się dzieje, bo jestem dzieckiem nie donoszonym
a w dzieciństwie słabowitym i chorowitym. Całe życie stosuje wobec siebie wielką dyscyplinę.

znak zodiaku:
 Strzelec

stan cywilny:
Zmienny, aktualnie wdowa. Mam syna Piotra, który początkowo zajmował się podwodną
archeologią śródziemnomorską, a obecnie zmienił zainteresowania na programy komputerowe.

hobby:
 Nie wiem, czy będę ścisła w odpowiedzi bo hobbyści kojarzą mi się z jakimś określonym celem,
z chorobliwą pasją. Ja to nazywam miłością. Jak się zakocham w jakimś przed- miocie, w jakieś sprawie
to wtedy chciałabym to mieć i na ogół staram się to zdobyć. Kobieta zmienną jest w związku z tym
zdecydowanie obserwuję, w różnych okresach u siebie tę zmienność.

wady:
Mam ich mnóstwo. Pierwszą wadą jest zazdrość o to, że nie mogę czegoś pokonać
a inne kobiety radzą sobie z tym znakomicie. Na przykład, chciałabym być bardzo dobrą
organizatorską mojego życia artystycznego i prywatnego.
Z całą pewnością nie jestem pedantką,
 jeśli chodzi o porządek w domu.

zalety:
Chyba zaletą jest, męcząca dla otoczenia, zbytnia dokładność. Mój własny syn kiedyś mi powiedział:
"jak kiedyś będziesz leżała w trumience to podniesiesz wieko i spytasz, czy wszystkie sprawy są załatwione".
 
ulubiony kwiat:
Kwiat jest tak niezwykłym elementem naszej egzystencji i wielka ich ilość na naszym globie,
więc trudno jest wybrać najpiękniejszy. Lubię, pod koniec zimy, frezje , pachnący kwiat prawie na śniegu.
Kiedy los rzucił mnie za ocean w ciepły klimat, to spotkałam się z ogromną ilością prześlicznych kwiatów.

w kuchni:
W momentach mniej intensywnej pracy bardzo lubię przebywać w kuchni, gotować.
W czasach powojennych, gdzie nie było pieniędzy i żywności, potrafiłam zrobić z dwudziestu
dekagramów wołowiny gulasz na dwa tygodnie. Niektórym stołownikom trafiało się w porcji mięso.
Do dziś to z rozrzewnieniem wspominają. W kalendarzu z 1947 roku znalazłam przepis na gulasz
kartoflano-grzybowy. Ulubiona przystawka – świeży tatar, zupa – delikatny rosół z ryby z rzeżuchą,
drugie danie ryba i deser lodowy.

ideał mężczyzny:
Bardzo śmiesznie będzie brzmiała odpowiedź. Mężczyzna powinien być czysty i pachnący.
Na początku było umiłowanie blondynów. Skreśleni byli bruneci, bo jak czarni to prawdopodobnie niedomyci.
Trwało to do momentu, dopóki nie stanęłam twarzą w twarz z obcym brunetem, za którego w ciągu dziesięciu dni
wyszłam za mąż. Mój ukochany był fenomenalnym organizatorem, był otwarty dla świata nie miał żadnych barier.

---

w domu
Dom w którym się urodziłam jakimś cudem ocalał. Była to klinika Omega w Alejach Jerozolimskich.
Mieszkaliśmy przy ulicy Wspólnej w Warszawie. Od wczesnej młodości inscenizowałam różnego rodzaju
zadania aktorskie. Najczęściej moim partnerem "teatralnym" był mój ukochany ojciec z zawodu architekt.
Były też dość niebezpieczne zabawy, tańce na parapecie wielkiego weneckiego okna. Zakładałem się
z koleżankami ilu przechodniów mnie zauważy ilu się zatrzyma. Ze sztuką teatralną zetknęłam się już
mając kilkanaście lat, bo starsza siostra zabierała mnie na zajęcia w podziemnym Studiu Iwo Galla.
Szkołę średnią, podczas wojny, zaczynałam na Wołyniu a ukończyłam w Warszawie.
Szkołę dramatyczną ukończyłam w Krakowie. Do Warszawy powróciłam w 1953 roku.

jestem dumna
Dumna jestem z tego, że udało mi się w zawodzie nie zgubić najcenniejszych wartości przekazywanych,
przed laty, przez moich mistrzów, profesorów. Z sfery prywatnej, dumna jestem, że pokonałam okresy
bardzo ciężkie osobistych przeżyć, śmierć najbliższych mi osób. Dziś doceniam, że pomoc przyjaciół
w ciężkich chwilach jest bezcenna.

dedykacja
Czytelnikom i radiosłuchaczom dedykuję jedną z piosenek Kabaretu Starszych Panów w moim wykonaniu,
pasującą do okoliczności tej wizyty tu - pod dachem Polskiego Radia w Bydgoszczy, gdzie swoją karierę
zaczynał Jeremi Przybora. Jadąc do tego miasta uzmysłowiłam sobie, iż Bydgoszcz przypadła
na początek karier aktorskich wielu dziś gwiazd polskiego teatru.

---

Zwierzenia przy muzyce notował RYSZARD JASIŃSKI
zapraszając jednocześnie do słuchania wywiadów wraz z muzyką
w programach nocnych (z wtorku na środę) między północą a 01.00.