Polskie Radio PiK - strona archiwalna

    W czerwcu dni są najdłuższe, noce najkrótsze, a niebo w nocy nie robi się czarne. Widać tylko najjaśniejsze gwiazdy i planety. Co tu robić? Upolować stację kosmiczną!

    Na niebie zawsze dzieje się coś ciekawego. Niby jest spokojnie, ekran Wszechświata leniwie przesuwa się ku zachodowi, aż tu nagle… Od zachodu coś nadlatuje… Tak jakby jedna z gwiazd oderwała się od firmamentu i majestatycznie ruszyła w naszą stronę. Nie jest to gwiazda spadająca, bo przecież leci, leci i spaść nie chce za żadne skarby. Co to jest? Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS). Wraz z nabieraniem wysokości na niebie jej jasność rośnie, aż w końcu świeci jak najjaśniejsze gwiazdy. Mamy furę szczęścia, bowiem właśnie teraz największe dzieło rąk ludzkich w kosmosie możemy oglądać z Polski na własne oczy!

    Stacja kosmiczna krąży nieco ponad 300 km nad Ziemią. Kilka dni temu mikroskopijny meteoryt zrobił dziurę w jednym z modułów ISS. Zauważyli ją astronauci spacerujący na orbicie. Na szczęście amerykańsko-rosyjskiej załodze stacji nic nie grozi. Zdjęcia uszkodzenia przesłano na Ziemię do analiz. To pierwszy taki przypadek na ISS; do tej pory ślady po meteoroidach wykrywano jedynie w panelach baterii słonecznych stacji. Największą kosmiczną budowę w dziejach ludzkości rozpoczęto w 1998 r. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna składa się obecnie z 6 modułów a do 2010 roku ma zostać rozbudowana do 16 elementów.

    Na polowanie na ISS mamy czas do 18 czerwca. Jak to zrobić? Jest w Internecie strona pod nazwą Heavens-Above. Wpisujemy w wyszukiwarkę podane hasło, a pod wskazanym adresem znajdziemy szczegółowe instrukcje poszukiwań interesującego nas obiektu według miejsca zamieszkania. Baza danych obejmująca polskie miejscowości jest zdumiewająco obszerna, a trzeba wiedzieć, że inaczej ogląda się stację kosmiczną znad Bałtyku, inaczej zaś z Warszawy. Kiedy już odnajdziemy się na tej wirtualnej mapie, jednym kliknięciem możemy wywołać tabelkę z dokładnym opisem gdzie, o której i jak wysoko przelatuje nad nami ISS.

    Niezależnie zaś od tego gdzie jesteśmy – w czerwcu stacja świeci dla nas najjaśniej. Słońce płytko chowa się pod horyzont co sprawia, że jego promienie bez trudu oświetlają orbitalny dom, a ten jak lusterko puszcza kosmiczny zajączek w naszą stronę. Każdej doby Międzynarodowa Stacja Kosmiczna powraca na nasze niebo kilka razy, więc jeżeli nie uda się za pierwszym podejściem, warto czekać na kolejną szansę. Witryna Heavens-Above podaje dokładnie moment ukazywania się tajemniczej gwiazdy oraz czas jej wędrówki po niebie. Innym sposobem sprawdzenia, kiedy nad nami przelatują różne sztuczne satelity, jest skorzystanie z polskiego programu Orbitron. Program jest bezpłatny i można go pobrać z Internetu.